Τα παιδιά κατέρχονται ως η φωνή της Θεότητας στον πλανήτη Γη

                        

                               

 

Ένα σημαντικό κλειδί στο να χτίσουμε τα θεμέλια μιας υγιούς σχέσης και ωφέλιμης αλληλεπίδρασης με τα παιδιά είναι να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τον κόσμο των παιδιών, που το μεγαλύτερο ποσοστό των ενηλίκων έχει λησμονήσει.  Έχουμε ξεχάσει πως κάποτε ήμασταν παιδιά κι εμείς, όπως τα παιδιά μας και μέσα στην παραμόρφωση και διαστρέβλωση πολλών σημαντικών αξιών και ποιοτήτων που έχουν λάβει χώρα στη διαδρομή της ζωής συγκαταλέγεται και η αγνότητα, η καθαρότητα και η μαγική απλότητα της παιδικής ψυχής. Όμως έχουμε τόσο αποκοπεί από τον μαγικό κήπο της παιδικής ηλικίας, που το παιδί φαντάζει κυριολεκτικά ένας άγνωστος κόσμος προς διερεύνηση και πολλές φορές προκαλεί τον τρόμο στους ενηλίκους η εύρεση τρόπων διαχείρισης και προσέγγισης αυτού του άγνωστου κόσμου.

Από την αρχή της καραντίνας επικοινώνησαν μαζί μου πολλοί γονείς πανικοβλημένοι, που εξέφρασαν το αγωνιώδες ερωτηματικό “Πες μας τί να κάνουμε με τα παιδιά μας. Δεν ξέρουμε τόσες ώρες μέσα στο σπίτι πώς να τα απασχολήσουμε”. Το ερώτημα αυτό που προερχόταν από γονείς ποικίλων προελεύσεων ήταν κοινό ανεξαρτήτως των όποιων οικονομικοκοινωνικών ή μορφωτικών διαφοροποιήσεων, το ερώτημα αυτό ήταν για μένα ενδεικτικό μιας κατάστασης που μιλούσε σε πολλαπλό επίπεδο για πολλές ψηφίδες του κοινωνικού ψηφιδωτού και αναδείκνυε την ατμόσφαιρα που υφίσταται στην πρωτογενή κυψέλη και στον ακρογωνιαίο λίθο της δομής του κοινωνικού οικοδομήματος, την οικογένεια. 

Έχω εργαστεί με παιδιά ακριβώς 30 χρόνια, ως φιλόλογος αρχικά, στη συνέχεια ως μουσειοπαιδαγωγός και με άπειρες παραστάσεις αφήγησης παραμυθιών σε όλη την Ελλάδα, με εικαστικά εργαστήρια, με εργαστήρια διερεύνησης των μαγικών χαρισμάτων των παιδιών και εκπαιδευτικά προγράμματα σε σχολεία και σε πολλούς γνωστούς χώρους και σε συνεργασία με μεγάλους φορείς στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Η αγάπη μου για τα παιδιά με οδήγησε να ανακαλύψω και να εφεύρω τρόπους μαγικής δημιουργίας κι εδώ συγκαταλέγονται όχι μόνο τα Παραμυθοταξιδέματα ή το Ονειρόδεντρο των παραμυθιών, αλλά και τα βιβλία με τα παραμύθια που κάποια στιγμή στο μονοπάτι της ζωής μου ξεκίνησα να γράφω και να εικονογραφώ για τα παιδιά. Για πολλά χρόνια εικονογραφούσα μεταξύ άλλων και το πρώτο και μοναδικό λαογραφικό μηνιαίο περιοδικό για παιδιά, του Μουσείου Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης, το Λαλουσάκι, όπου φρόντιζα να ενσταλλάζω στάλες μαγείας. Καθώς περνούσαν τα χρόνια, έβλεπα μέσα από τον καθρέφτη των παιδιών  τη δυσκολία των ενηλίκων να κατανοήσουν την παιδική ψυχή και να αλληλεπιδράσουν γόνιμα μαζί της, ώστε να μπορέσουν τα παιδιά να εκφράσουν τις δυναμικές των χρωμάτων τους και τον αληθινό εσωτερικό τους ήχο που θα τους επέτρεπε ένα πλήρες άνθισμα. Έτσι την τελευταία εφταετία αποφάσισα να εργαστώ και με ενηλίκους μέσα από εκπαιδευτικά βιωματικά σεμινάρια και μέσα από ατομικές κυρίως, αλλά και ομαδικές συνεδρίες ψυχοδυναμικής χρωματοθεραπείας. Στην πορεία της εργασίας μου με τους ενήλικες ανέπτυξα μια πρωτοποριακή συμβουλευτική και θεραπευτική μέθοδο προσέγγισης, που ονόμασα Ιαματική Ταξιδευτική και η οποία ενσωματώνει όλα ως τώρα έχω προσφέρει αποτελεί σύνθεση όλων των πολύτιμων πετραδιών που η ψυχή μου έχει συλλέξει στο διάβα της διαδρομής της. Αποτελεί σύνθεση της ψυχοδυναμικής χρωματοθεραπείας, που είμαι από τους πρώτους που έχω εκπαιδευτεί στην Ελλάδα και την ασκώ τα τελευταία χρόνια, της θεραπευτικής τέχνης της αφήγησης των παραμυθιών (με την οποία ασχολούμαι εδώ και 20 χρόνια), ψυχοδυναμικών θεραπευτικών οραματισμών δικής μου εμπνεύσεως, διαλογιστικών πρακτικών και της ζωγραφικής.

Είναι μια βαθιά ψυχοθεραπευτική και αυτογνωσιακή προσέγγιση που κύριο στόχο έχει να βοηθήσει τον άνθρωπο να ανακαλύψει τα κρυμμένα δώρα και χαρίσματά του, να φέρει στην επιφάνεια τραύματα,  πληγές και σκιερά κομμάτια που περιμένουν να φωτιστούν, να θεραπευτούν και να ενωθούν με την ολότητα ξανά. 

Μέσα από τη διαδρομή μου αυτή κι έχοντας συναντήσει εκατοντάδες παιδιά όλων των ηλικιών και των βαθμίδων εκπαίδευσης κι έχοντας εργαστεί μαζί τους με ποικίλους τρόπους, αποφάσισα σχεδόν κάθε βδομάδα να μοιράζομαι ένα άρθρο μαζί σας. Ο σκοπός μου είναι να σας προσφέρω βιωματικά από την καρδιά μου κλειδιά για το πώς μπορείτε να έρθετε πιο κοντά στα παιδιά και να τα βοηθήσετε, ώστε να επιτραπεί το άνθισμα των ψυχών τους και να  εκπληρώσουν την αποστολή για την οποία βρίσκονται εδώ. 

Ένα μαγικό κλειδί στην διαδικασία αλληλεπίδρασης με τα παιδιά είναι να μπορείς να τα αφουγκραστείς βαθιά, να μπορείς να ακούσεις αυτό που χρειάζονται, την ανεκδήλωτη ανάγκη τους και το κρυμμένο αίτημα της ψυχής τους. Τα παιδιά προέρχονται από τα ψυχικά πεδία, είναι καθώς εκφράζει και η ίδια η ετυμολογία της λέξης προερχόμενα από τον Άιδη, τον Άδη και κυοφορούνται στο φυσικό υλικό πεδίο από τις μάνες. Εδώ ως παρένθεση, θα αναφέρω πως η ελληνική γλώσσα που μας προσφέρθηκε ως θαυμαστό δώρο είναι μαγικά μοναδική, καθώς η ετυμολογία των λέξεων διανοίγει ολόκληρα Σύμπαντα και εμπεριέχει τη νοηματοδότηση, το σημαινόμενο και τη βαθιά φιλοσοφική αλήθεια της έννοιας, του ιδεοσυμβόλου. Οι μάνες σύμφωνα με την ετυμολογία προέρχονται από τη ρίζα μαν- και είναι οι νεκροί, αλλά και οι σκεπτόμενοι. Δηλαδή οι μάνες φέρουν στο φυσικό υλικό πεδίο τους νεκρούς, τους δήθεν τεθνεώτας και εδώ σας καλώ να στοχαστείτε βαθιά επ΄αυτού. Νομίζουμε εσφαλμένα ότι τα παιδιά πρωτοήρθαν εδώ τώρα, λησμονώντας πως πρόκειται για ψυχές που υφίστανται τον επαναληπτικό κύκλο των βιογεννήσεων και των επανενσαρκώσεων ξανά και ξανά και αυτό υποδηλώνεται στην ίδια την λέξη παιδί, παις : Άις, Άιδης, Άδης. Το παιδί έρχεται σε ενσάρκωση ξανά προκειμένου να μπορέσει να βοηθήσει μέσα από την εξέλιξή του την εξέλιξη του κόσμου, την θεραπεία του πλανήτη, την εξέλιξη και σταθερή άνοδο της ίδιας της ζωής, το φτέρωμα, το ρίζωμα, το άνθισμα και την αναδίπλωσή της.

Σε μια παράσταση αφήγησης παραμυθιών για μεγάλους, βρισκόταν κι ένα κοριτσάκι, το οποίο θέλοντας να το αφουγκραστώ, κατανόησα πως επρόκειτο για μια παλιά ψυχή που μπορύσε να κατανοήσει πολλά περισσότερα από όσα αντιστοιχούσαν στην ηλικία της. Έτσι μετά το παραμυθοταξίδεμα είπα στην μητέρα του να το ρωτήσει την επόμενη μέρα, αν θυμάται από πού ήρθε πριν εκείνη το γεννήσει. Εκείνη απόρησε και της είπα απλά να του θέσει την ερώτηση αυτή, διότι η κόρη της θυμάται πολύ καλά και θα εκπλαγεί και η ίδια με την απάντηση. Το κοριτσάκι στην ερώτηση της μητέρας απάντησε πως ήταν για πολύ καιρό στο φεγγάρι και εκεί περίμενε μαζί με άλλα παιδιά την κατάλληλη μητέρα. Περίμενε για πολύ καιρό μέχρι να φτάσει η κατάλληλη μητέρα για αυτό, της είπε. Η συγκίνηση της μητέρας ήταν μεγάλη και συνειδητοποίησε μια ακόμα πιο βαθιά σύνδεση με την κόρη της.

Τα παιδιά διαθέτουν μια σοφία ως ψυχές μέσα από το ταξίδι των συνεχών επαναγεννήσεών τους και πολλές φορές μπορεί να είναι πνευματικά πιο ώριμα από τους γονείς τους και εμφανώς να προπορεύονται σε επιπεδο εξέλιξης της συνειδητότητας. Αυτό συμβαίνει σε μεγάλο βαθμό κυρίως τώρα, στην εποχή που διανύουμε, την εποχή των συγκλονιστικών ανακατατάξεων για τον πλανήτη γη και συνεπακόλουθα και για την ανθρωπότητα. Κατέρχονται σε μεγάλο βαθμό ψυχές που διαθέτουν έναν κατάλληλο εξοπλισμό ώστε να μπορέσουν να αντέξουν και να μετασχηματίσουν με πρωτόγνωρα δημιουργικό τρόπο το βάρος της φυλής των ανθρώπων και να θραύσουν με μοναδικά μαγικό τρόπο το κρύσταλλο του κόσμου ελευθερώντας την κρυμμένη φωτοδύναμή του. Το έργο των ψυχών αυτών δεν είναι διόλου εύκολο, η κάθοδός τους στον χονδροειδή κόσμο της ύλης αποτελεί εκ των πραγμάτων μια υπέρτατη θυσία και οι γονείς που πρόκειται να  φιλοξενήσουν την ύπαρξή τους δίδοντάς τους τα γονίδια των φορέων τους, αποτελούν ψυχές ως επί το πλείστον ανεξέλικτες με καθαρά υλιστικό προσανατολισμό που διαβιούν μέσα στην βαριά και πυκνή αιθαλομίχλη των παθών τους και των αστρικών θυμαπατών και πλανών τους, μέσα στη δίνη της νοητικής συγχίσεως που την έχουν καλύψει κάτω από δεκάδες εκατοντάδες προσωπεία και ενδύματα. 

Τα παιδιά κατέρχονται στον πλανήτη Γη ως βοή-θεια, δηλαδή ως θεϊκή βοή, ως η φωνή της Θεότητας, για να μας ξαναθυμήσει, για να μας επανεκπαιδεύσει, για να μας μεταλλάξει, για να μας επανασυνδέσει με την ίδια τη θεϊκή μας ουσία, από την οποία έχουμε αποκοπεί. Τα παιδιά έρχονται ως μαχητές στην ατμόσφαιρα της γης με το αόρατο ξίφος τους για να διδάξουν τους γονείς, για να τους περάσουν μέσα από το καμίνι το ιερό, όπου εκεί θα πρέπει να κάψουν οι ίδιοι τα πάθη, τις επιθυμίες, τον υλισμό, τις κατώτερες σκεπτομορφές, τα χαμηλοκραδασμικά συναισθήματα και γενικά τις σκιώδεις όψεις τους. Τα παιδιά προσφέρουν αυτή τη μοναδική δυνατότητα στους ενήλικες, να καθρεφτιστούν επάνω στο διαυγές και καθαρό κρύσταλλο του καθρέφτη τους κι έτσι να μπορέσουν να δουν τα αθέατα κομμάτια της ύπαρξής τους, τα κρυμμένα, αυτά που φοβίζουν πιο πολύ, αυτά που ξεβολεύουν, αυτά που ταράσσουν την επίπλαστη γαλήνη μιας κανονικότητας και μιας υποτιθέμενης υγιούς κοινωνικής ζωής σύμφωνα με τις στερεοτυπικές επιταγές και νόρμες. Όμως για να μπορέσει κανείς να δει πάνω στο κρύσταλλο αυτού του καθρέφτη, οφείλει να είναι ειλικρινής σαν το παιδί στο παραμύθι του αυτοκράτορα που επιδείκνυε στο πλήθος την σπάνια φορεσιά του κι εκείνο ήταν το μόνο που διέθετε άσβεστη τη φλόγα της τόλμης της καρδιάς του και βροντοφώναξε: “Μα ο βασιλιάς είναι γυμνός!”

Οφείλει λοιπόν ο ενήλικος που θέλει ειλικρινώς και επί ίσοις όροις να συνδιαλλαγεί με το παιδί σε επίπεδο ψυχής να είναι ειλικρινής πρωτίστως με τον εαυτό του, αλλιώς δεν μπορεί να είναι ειλικρινής με το παιδί. Και σαφώς το παιδί μπορεί να αντιληφθεί την έλλειψη ειλικρίνειας του ενηλίκου σε επίπεδα πιο αδιόρατα που δεν συνδέονται με τον κόσμο της παχυλής ύλης.. 

Αν δεν αφουγκράζεται ο ίδιος την εσώτερη της ψυχής του φωνή, πώς θα μπορέσει να αφουγκραστεί τη βαθύτερη φωνή του παιδιού; Πώς θα μπορέσει να αφουγκραστεί το αίτημα της ψυχής του παιδιού, την ανάγκη του, αυτό που το προβληματίζει, αυτό που το περιορίζει, αυτό που το στεναχωρεί, αυτό που δεν του επιτρέπει να ανοίξει τα φτερούδια του; Το παιδί είναι σαν τον Εαυτό, γνωρίζει να σου δείξει τον τρόπο για να το βοηθήσεις, όμως αυτό προϋποθέτει να μπορείς να το αφουγκραστείς, να γνωρίζεις τη μαγική γλώσσα του και να διαθέτεις έστω το βασικό κλειδί για να διανοίξεις την πρωτοπύλη για τον Μαγικό και Θαυμαστό κόσμο του. Η ταπεινότητα, όπως και η απλότητα αποτελούν βασικές αρετές για να προσεγγίσεις το παιδί, όπως και τον Εαυτό. Φαντάσου πως εισέρχεσαι σε κάποια μικρά ξωκλήσια στις κορυφές των βουνών, η πορτίτσα τους είναι τόσο μικρή, που αναγκάζεσαι να χαμηλώσεις για να μπορέσεις να μπεις. Είναι ίσως μια μικρή υπενθύμιση πως χρειάζεται η ταπεινότητα για την προσέγγιση με το Θείο, χρειάζεται να σκύψεις το εγώ και ταυτόχρονα να ενσκήψεις όσο μπορείς πιο βαθιά στον Εαυτό για να εγείρεις  προσευχή, δηλαδή ευχή προς τον Ουρανό εντός της ίδιας της Ύπαρξης. Η Ύπαρξη του παιδιού είναι σαν αυτό το ταπεινό ξωκλήσι πάνω στην κορυφή του βουνού,  

Πώς δημιουργήθηκε το Healing Art in Greece

"Τα παλιά τα χρόνια, όταν το πρώτο ψέλλισμα του λόγου ανάδεψε στα χείλια μου, ανέβηκα το Άγιο βουνό και μίλησα προς τον Θεό, λέγοντας: 

"Κύριε, σκλάβος σου είμαι. Η απόκρυφή σου θέληση, νόμος μου και θα σε υπακούω στο εξής για πάντα." Μα ο θεός δεν έδωσε απάντηση. Σα δυνατή θύελλα διάβηκε πέρα. 

Και μετά χίλια χρόνια ανέβηκα το Άγιο βουνό και ξαναμίλησα προς τον Θεό λέγοντας:

"Δημιουργέ, είμαι το δημιούργημά σου. Με μορφοποίησες από πηλό, και σε σένα τα οφείλω όλα μου."Και ο Θεός δεν έδωσε απάντηση, μα σα χιλιάδες γοργοφτέρουγα διάβηκε πέρα. Και μετά χίλια χρόνια σκαρφάλωσα στο Άγιο βουνό και ξαναμίλησα προς τον Θεό λέγοντας:

"Πατέρα, ο γιος σου είμαι. Μ΄έλεος και αγάπη γέννησες εμένα, και μέσα από την αγάπη και τη λατρεία μου για σένα, θα κληρονομήσω τη βασιλεία σου."

Κι ο Θεός έδωσε απάντηση και σαν ομίχλη που πεπλοντύνει τ΄απόμακρα βουνά, διάβηκε πέρα.

Και μετά χίλια χρόνια σκαρφάλωσα το Άγιο βουνό και ξαναμίλησα προς τον Θεό, λέγοντας:

"Θεέ μου, ο σκοπός μου και η ολοκλήρωσή μου:

"Είμαι το χτες σου κι είσαι το αύριό μου. 

Είμαι η υπόγεια ρίζα σου κι είσαι το επουράνιο λουλούδι, 

κι αντάμα αυξανόμαστε κατάντικρα στον Ήλιο."

Τότε ο Θεός έγειρε πάνω μου, και στα αυτιά μου μουρμούρισε γλυκόλαλες λέξεις κι ακόμα, σαν τη θάλασσα που αγκαλιάζει ένα ρυάκι, που χύνεται στους κόρφους της κατρακυλώντας, μ΄αγκάλιασε. Κι όταν κατέβηκα στις κοιλάδες, κι όταν κατέβηκα στις πεδιάδες, ήταν κι ο Θεός, επίσης, εκεί."

Χαλίλ Γκιμπράν

 Το Healing ART in Greece δημιουργήθηκε εν μέσω του κορωνοϊού και ενός ευρύτερου φάσματος φαινομένων με τη μορφή δοκιμασιών που σαρώνουν την Ανθρωπότητα και τον πλανήτη και σηματοδοτούν το τέλος του παλιού κόσμου και το άνοιγμα της Πύλης στον Νέο Κόσμο. Έρχεται ως μια καρδιακή αγωνιστική προσπάθεια θεραπευτικής αρωγής στην τόπο της πέτρας του φωτός, την Ελλάδα. Εδώ που ο υψηλός στοχασμός του νου και η σοφία της καρδιάς του Αληθινού Εαυτού δια του Λόγου του Ιαματικού των Τεχνών προσέγγισε το μέγα Μυστήριο της Ψυχής συντείνοντας μέσα από υψιπετείς Διαλογισμούς και λεπτοφυείς όψεις της Ουράνιας Τέχνης στη βαθιά μεταμόρφωση, στον μαγικό μετασχηματισμό και στην αληθινή θεραπεία.

Σε τούτη την μεγαλειώδη στιγμή για το χωροχρονικό πλέγμα του πλανήτη Γη βλέπουμε το Κύκνειο Άσμα του υλισμού σε μια ύστατη προσπάθειά του να ελέγξει την ενέργεια του πλανήτη, όμως εκ των πραγμάτων θα καταβαραθρωθεί παταγωδώς, καθώς το σχέδιο της εξέλιξης είναι άλλο. Καθετί σαθρό, ψευδές, επίπλαστο κι ενεργοβόρο θα διαλυθεί στα εξ΄ων συνετέθη. Οι μάσκες θα πέσουν σιγά σιγά σαν τα φύλλα τα φθινοπωρινά τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο και όσοι ακόμα και τούτη την στιγμή εκμεταλλεύονται την ευαλωτότητα και των πόνο των αδερφών μας στο όνομα του κέρδους, θα λάβουν το δίχως άλλο σκληρό μάθημα.

Η Πύλη του Νέου Κόσμου έχει ήδη ανοίξει και ο Σιωπηλής Παρατηρητής που στέκεται προαιώνια μεταξύ των δύο κόσμων έχει πλησιάσει όσο ποτέ στα αιθερικά πεδία της γης. Τα Μεγάλα Όντα σαν κι αυτό, όταν σκύβουν το βλέμμα τους πάνω στην ανθρωπότητα, συντελούνται μεγάλες Κρίσεις σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς απαιτείται μια εξαγνιστική διαδικασία και βαθιά μεταμορφωτική αλλαγή της Συνειδητότητας της Ύπαρξης προκειμένου να λάβει χώρα αυτό το πλησίασμα ή η Μετάβαση στον Νέο Κόσμο.

Τώρα περισσότερο από ποτέ, καλούμαστε στη συνειδητότητά μας να βιώσουμε το θαυμαστό βασίλειο των μακρινών κόσμων της Απειροσύνης. Εκεί η ζωή επιβεβαιώνει την ωραιότητα αγωνιζόμενη για επιτέυξεις. Εκεί ενυπάρχουν τα πυρά του πυρά του Πνέυματος. Εκεί ενοικεί το πυρ της Αγάπης. Εκεί οι φαινομενικές παραμορφώσεις της γης μεταμορφώνονται σε Πύρινες δημιουργίες.

 Το Healing ART in Greece ή αλλιώς η δημιουργική θεραπευτική Τέχνη καλεί τη ψυχή της Ελλάδας, τη ψυχή του κάθε έλληνα σε εκδήλωση. H ψυχή σας είναι μια ομορφιά, έχει σοφία, χαρά, ελευθερία, ευγένεια και αγνότητα. Το Healing ART in Greece καλεί τη ψυχή σας να δείτε τη νέα μεταμόρφωση στη ζωή σας. Καλεί τη ψυχή σας να δείτε τη γέννηση μιας πνευματικής οντότητας μέσα σας, τη γέννηση του Πραγματικού σας Εαυτού. Τα εργαλεία που χρησιμοποιεί σε μια ατμόσφαιρα καρδιακής αγκαλιάς είναι τα εργαλεία του Κύκλου της Ιαματικής Ταξιδευτικής (Psychodynamic Color Storytelling) που αποτελεί σύνθεση ψυχοδυναμικών θεραπευτικών διαλογισμών, της ψυχοδυναμικής  χρωματοθεραπείας, της τέχνης της ζωγραφικής, του παραμυθιού και της αληθινής δημιουργικής έκφρασης που συνδυάζει την εκόνα (χρώμα), τον λόγο και τον ήχο. Το ταξίδι στο θαυμαστό ξεκινά εκεί που τελειώνει η ασφάλεια και ο φόβος. Καλούμαστε να γίνουμε οι ήρωες της ζωής μας, ακριβώς σαν τον ήρωα των μαγικών παραμυθιών, να αφήσουμε τη ζώνη ασφαλείας του προβλέψιμου, γνωστού, οικείου και τελματωμένου κόσμου, να ξεβολευτούμε και να κινηθούμε στο Απροσδόκητο και Άγνωστο. Εκεί ακριβώς που κυοφορούνται όλες οι πιθανότητες, όλες οι δυνατότητες και όλες οι ευκαιρίες, εκεί που τα αδύνατα γίνονται δυνατά, εκεί που όλα μπορούν να συμβούν, ακόμα και όσα αδύνατα φαντάζουν. Τώρα καλούμαστε όλοι να μπορέσουμε να απεγκλωβιστούμε από τους ασφυκτικούς αυτοπεριορισμούς μας, να υπερβούμε όλες τις δυσκολίες και τα εμπόδια και να βαδίσουμε το μονοπάτι της ζωής που είναι προορισμένο για τον καθένα μας με τόλμη, με αφοβία, με δύναμη εσωτερική, με εμπιστοσύνη απόλυτη στο σχέδιο του Αληθινού Εαυτού. Το Healing ART in Greece μας καλεί να σταθούμε στο Φως των Ψυχών μας για να μπορέσουμε να στηρίξουμε τη Ψυχή της Ελλάδας και μας υπενθυμίζει πως η Άνοιξη θα έρθει πρώτα στις καρδιάς μας.

(Πίνακας: "Μυστική Προετοιμασία", Zωή Νικητάκη)